Lubelska Vuelta

De afgelopen week was Filip Neesen in Polen voor een bezoek aan zijn schoonouders. Toevallig werd er op dat ogenblik in dezelfde provincie een rittenwedstrijd voor masters georganiseerd : Lubelska Vuelta. Dus hij maakte van de gelegenheid gebruik om hierin te starten. Hij kreeg na afloop zelfs een trofee als buitenlandse deelnemer. Deze wedstrijd werd gereden over drie dagen met twee tijdritten en twee ritten in lijn.

De afgelopen week was Filip Neesen in Polen voor een bezoek aan zijn schoonouders. Toevallig werd er op dat ogenblik in dezelfde provincie een rittenwedstrijd voor masters georganiseerd : Lubelska Vuelta. Dus hij maakte van de gelegenheid gebruik om hierin te starten. Hij kreeg na afloop zelfs een trofee als buitenlandse deelnemer. Deze wedstrijd werd gereden over drie dagen met twee tijdritten en twee ritten in lijn. 

FilipPolen

Op vrijdag 16 juni stond er in de voormiddag een korte tijdrit van 7 km op het programma. Het parcours was eenvoudig : 3,5 km rechtdoor, dan op de weg een bocht van 360° maken en bijna vanuit stilstand dezelfde 3,5 km in de omgekeerde richting rijden. Onmiddellijk werd ik al geconfronteerd met een groot probleem : de helft van de wedstrijden in Polen bestaat uit tijdritten, dus de Poolse renners zijn er zeer goed voor uitgerust. Ik kon de meest moderne en futuristische tijdritfietsen bewonderen, maar zelf had ik enkel mijn gewone wegfiets met een opzetstuur. Het gevolg was dan ook dat ik in een tijdrit van 7 km meer dan een minuut verloor op de winnaar. Voor het algemene klassement moest ik mij dan ook geen illusies maken. In de namiddagrit van vrijdag moesten we een rit in lijn van 75 km afwerken met start en aankomst in het stadje Parczew. Dit waren 75 volledig vlakke kilometers. Er zat zelfs geen brug in het parcours. Er stond wel heel veel wind waardoor het moeilijk was om weg te geraken. Ik probeerde enkele keren om te ontsnappen in de eerste helft van de etappe, maar de wind moedigde niemand aan om mee te werken. Uiteindelijk bleven toch twee renners vooruit dankzij de rugwind in de tweede helft van rit. Zelf kon ik mij goed handhaven vooraan het peloton, maar in de laatste bocht lag nog een eilandje. Ik reed dat eilandje voorbij aan de verkeerde kant, verloor mijn positie en dus ook de hoop op een goede klassering.
De derde rit op zaterdag was ook weer een volledig vlakke rit van 94 kilometer met start en aankomst in het dorpje Milanow. Verschil met vrijdag was wel dat het regende en dat de wind nog heviger was. Ik had nu een andere strategie. Ik bleef meer achteraan in het eerste gedeelte van de rit. Op 20 kilometer van het eind reed ik naar voren en ik kon mij daar zonder veel problemen handhaven. Er werden pogingen gedaan om ontsnappingen op gang te brengen en om het peloton in stukken te rijden, maar alles bleef toch bij elkaar. Op het einde leek een groepje van vijf renners toch weg te blijven, maar zij werden op 200 meter van het eind toch teruggepakt. Ik zat dan nog altijd vooraan, maar de sprint werd verstoord door het groepje dat werd ingerekend. Ik plaatste me toch nog als zesde in deze rit. Mijn blazoen is in de ogen van de Poolse renners dan toch wat opgepoetst.
De vierde rit op zondag was een lange tijdrit van 16 kilometer in Milanow, met hetzelfde concept als op vrijdag : 8 kilometer rechtdoor, keren en 8 kilometer terug. En ik verloor natuurlijk weer tijd, maar ik kon wel mijn positie in het klassement behouden. Uiteindelijk werd ik dan 35ste in het scratch klassement en 12de in mijn categorie.
En hoe zat dit dan met die podiumplaats? Op het einde van de ceremonie protocollaire werd ik op het podium geroepen voor een kort interview. En ik kreeg een trofee voor de buitenlandse deelnemer die het verste heeft moeten reizen uit handen van de burgemeester van Milanow en de vicegouverneur van de provincie Lubelskie.

Op YouTube staat een filmpje van de tijdrit op zondag :
https://www.youtube.com/watch?v=gdLA5IayTn8&t=3403s

Vanaf 19:55 kom ik in beeld

Filip Neesen