Een straffe prestatie

Stef Bos zong ooit een nummer 'Gek zijn is gezond'. Wat Christophe Heyns heeft gepresteerd 2 maanden geleden in de Franse Pyreneeën, daar valt uw broek vanaf! Maar grote respect en bewondering voor zijn unieke prestatie. Lees hier zijn verslag wat hij precies gepresteerd heeft. We kijken uit naar je boek Christophe!  

 

'Na een goed jaar te hebben getraind en wedstrijden te hebben gelopen in binnen en buitenland was het zover mijn lang verwachte uitdaging in de Franse Pyreneeën .
24 augustus was het zover. Om 6u00 ging het startschot af voor deze monster trail over een afstand van 220 km en een goede 13000 hoogtemeters met 600 starters. Wat zou er allemaal gaan gebeuren, hoe lang ga ik het vol houden, hoe gaat mijn lichaam en spieren reageren. Geen idee maar gewoon er voor gaan en we kijken wel ! 
De eerste km lopen vrij goed , het is warm heel warm. Om de 15/20 km hebben we recht op bevoorrading en om de 60 km een grote basis bevoorrading met onze tassen en ook waar mijn vriendin mij ondersteund ( waarvoor heel veel dank ) .
De eerste dag loop ten einde en heb ik al wat km gemaakt , hoogte meters en wat stenen en wortels verduurd en oooooooooh zo super mooie landschap.

christophe5 1
Ik ga de eerste nacht in en zonder veel nadenken en duik ik de nacht in en geniet van de stilte. Keurig volg ik de fluo pijltjes tot de zon weer naar boven komt piepen en doe weer mijn hoofdlamp uit en zet mijn tocht verder op vrijdag. Ik ben blij en fier dat ik deze al heb overleefd !
Zelf ben ik dus vrijdag al over de 130km en dat is voor mij al top ( het was mijn record ). Elke km nu is een overwinning op zich, zowel mentaal en lichamelijk.
Vrijdag duiken de pijn in de bovenbenen! Aaw Aaw, na elke stop start ik zoals een 100 jarige uit het rusthuis maar stoppen geen denken aan.
Vrijdag avond laat ik mij wat masseren bij de kiné aan de bevoorrading en laat ik er wat straps op plaatsen (op de bovenbenen). Gelukkig help het ook een beetje en loop ik nu zoals een 75 jarige! Ik maak ook even gebruik voor een 30 min te slapen maar helaas door de pijn lukt het niet. Dan maar terug aan het werk en weg zijn . Daar komt de tweede nacht. Hup, daar gaat de hoofdlamp weer aan zonder al te veel na te denken .
In deze momenten kom je alleen maar de overlever tegen en de sterkste lopers die het gaan halen na 2 dagen.
In de nacht van vrijdag op zaterdag ergens tegen een uur of 2 doe ik aan slaapwandelen. NIET goed en helemaal NIET veilig. Even verder aan een bevoorrading ga ik even op een bankje zitten om te eten en val ik in slaap. Daar wordt ik wakker gemaakt en bieden ze mij een bed aan om even te rusten. Zonder nadenken zeg ik ja en vraag hun vriendelijk om mij na 20 min wakker te maken wat ze ook deden .
Na 20 min zet ik mijn hersenen op nul en sta op en begin ik mijn tocht verder na de aankomst.
Zaterdagmorgen komt de zon weer naar boven en voel de finish aankomen. Het was kicken tot het einde want je wordt op handen gedragen en zien u als een wonder wegens je zoiets kunt afleggen .
Zaterdag 12u45 kom ik het dorpje binnen en staan er een massa mensen toe te juichen en wordt ik de laatste km vergezeld door mijn vriendin.

christophe3 2

christophe3 1

De juiste km waren 195 km met 12000 hm. Wegens te slecht weer s'nachts hadden ze besloten om een stuk in de bergen in te korte. Ik ben 54u onderweg geweest en was 199ste in de uitslag. Er waren 200 deelnemers gestopt .

Heb super veel bijgeleerd zowel mentaal als fysiek. Zou ik nog zo een uitdaging willen aangaan? JA !!!!!! Ik zou er wel een boek kunnen over schrijven over mijn trailervaring in de Pyreneeen.

Christophe Heyns'

christophe5 2

christophe1